به نقل از «فرارو»

خنک کردن کره زمین با اسپری ضد آفتاب!

تاریخ انتشار: ۳ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۳۸۱۷۹۳

آیا با انعکاس نور خورشید در جو می‌توان کره زمین را خنک کرد؟ اسپری ضد آفتاب تا چه حد محیط‌زیستی است و آیا یک روش سبز برای کاهش گرمایش زمین به حساب می‌آید؟

به گزارش تجارت نیوز به نقل از یورونیوز، محققان امیدوارند بتوان با اسپری کردن ذرات معلق جوِ خورشید در جو زمین، کره زمین را خنک کرده و از گرم شدن کره زمین جلوگیری شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سازمان ملل چه گفته است؟ آیا سازمان ملل واقعاً فکر می‌کند که باید زمین را با انعکاس خورشید خنک کنیم؟

به نظر می‌رسد این ایده فراتر از یک رمان علمی تخیلی باشد، اما برخی از محققان می‌خواهند با بازتاب نور خورشید به فضا، زمین را خنک کنند.

این ایده عجیب و غریب در حال حاضر، پس از آنکه چندین رسانه خبری گزارش دادند که سازمان ملل مشتاق کاوش آن است، رو به افزایش است. طرفداران ادعا می‌کنند که این طرح می‌تواند اثرات مخرب تغییرات آب‌وهوایی را کاهش دهد و حتی قطب‌ها را دوباره منجمد کند. اما واقعاً فناوری ضدآفتاب چقدر دوام می‌آورد و سازمان ملل واقعاً چه ایده‌ای دارد؟

روشی برای انجماد دوباره قطب‌های کره زمین

فناوری‌های مسدودکننده خورشید که به اصلاح تابش خورشیدی نیز معروف است می‌توانند از نظر تئوری زمین را با بازتاب نور خورشید به فضا خنک کنند.

یک ایده شامل پمپاژ ذرات مسدودکننده خورشید به اتمسفر فوقانی است؛ این فرآیند تزریق آئروسل استراتوسفری، شامل اسپری کردن آئروسل مانند دی اکسید گوگرد، به داخل استراتوسفر می‌شود.

این غبار، ذرات خورشید را به سمت بالا منعکس می‌کند و زمین را سایه می‌اندازد. این روش قبلاً کارکرده است. البته به طور تصادفی. هنگامی که کوه پیناتوبو در فیلیپین در سال ۱۹۹۱ فوران کرد، هزاران تن دی اکسید گوگرد آزاد کرد و دمای کره زمین به طور موقت ۰.۵ درجه سانتیگراد کاهش یافت.

در سپتامبر ۲۰۲۲، محققان دانشگاه ییل استدلال کردند که روش تزریق می‌تواند به طور فرضی، قطب‌ها را دوباره منجمد کند.

آیا سازمان ملل مشتاق کشف این فناوری است؟

چندین رسانه خبری گزارش داده‌اند که سازمان ملل می‌خواهد این تکنیک را کاوش کند. این ابراز علاقه می‌تواند سازمان ملل را متهم کند که قرار است از اسپری ضدآفتاب برای خنک کردن کره زمین استفاده کند؛ استفاده ابزاری از روشی که می‌تواند تبعات اقلیمی هم داشته باشد.

گزارش اخیر برنامه زیست محیطی سازمان ملل در مورد اصلاح تشعشعات خورشیدی به این نتیجه رسیده است که در حال حاضر این یک طرح واقع‌بینانه یا عاقلانه نیست.

آندریا هینوود، دانشمند ارشد UNEP می‌گوید: با این طرح موافق است که در حال حاضر، با توجه به درک علمی محدود و عدم اطمینان در مورد اثرات بالقوه و پیامد‌های ناخواسته، استقرار در مقیاس بزرگ یا عملیاتی فناوری‌های SRM ضروری، قابل دوام، محتاطانه یا به اندازه کافی ایمن نیست. بررسی‌ها نشان می‌دهد که SRM نمی‌تواند جایگزین کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای شود.

با این وجود، اصل این روش را به طور کلی رد نمی‌کند بلکه حتی این گزارش نتیجه می‌گیرد که ارزیابی آن‌ها از این تکنیک در صورت ناکافی ماندن اقدامات آب‌وهوایی ممکن است تغییر کند.

تحقیقات در اسپری ضد آفتاب چه می‌گوید؟

تحقیقات در مورد تکنیک ضد آفتاب نتایج متفاوتی به همراه داشته است. حتی حامیان پرشور آن نیز معمولاً ابتدا خواستار کاهش انتشار جهانی هستند. بر اساس گزارش ییل، این دانشگاه طرحی فرضی را برای “چرخش ترموستات جهانی” ترسیم کرده است.

اگر طرح آن‌ها اجرا می‌شد، ۱۲۵ جت بلند پرواز به طور دوره‌ای ذرات را در اتمسفر در عرض‌های جغرافیایی ۶۰ درجه شمالی و جنوبی تقریباً در اطراف آلاسکای شمالی و نوک جنوبی پاتاگونیا، به جو می‌پاشیدند.

ذرات به آرامی به سمت قطب‌ها می‌روند و زمین را تا دو درجه سانتیگراد سرد می‌کنند. محققان پیشنهاد می‌کنند که در طرح آن‌ها منافع جهانی بالقوه وجود دارد که حدود ۱۱ میلیارد دلار هزینه خواهد داشت. در مورد استقرار ذرات معلق در هوا برای خنک کردن سیاره، نگرانی گسترده و معقولی وجود دارد.

اما این طرح مشکلات احتمالی دیگری را نیز به همراه دارد. این امر به ۱۷۵ هزار پرواز ذره‌پاشی در سال نیاز دارد که میلیون‌ها تن گاز‌های گلخانه‌ای را در هوا آزاد می‌کند. اسمیت هشدار می‌دهد که برای مقابله با تغییرات آب‌وهوایی، جهان باید به سرعت وابستگی خود به سوخت‌های فسیلی را کاهش دهد.

وی می‌گوید: «اگرچه ممکن است این طرح تغییر بازی در دنیایی باشد که به سرعت در حال گرم شدن است، اما تزریق آئروسل استراتوسفر صرفاً علائم تغییرات آب‌وهوایی را درمان می‌کند نه بیماری زمینه‌ای را. این آسپرین است، نه پنی‌سیلین. این جایگزینی برای کربن‌زدایی نیست.»

منبع: فرارو

کلیدواژه: کره زمین سازمان ملل آب وهوایی ضد آفتاب اسپری ضد کره زمین قطب ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۸۱۷۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساخت یک شعله سه بعدی از سیاهچاله با استفاده هوش مصنوعی

دانشمندان از هوش مصنوعی برای ساخت مدلی سه بعدی از انفجار انرژی یا شعله استفاده کردند که در اطراف سیاهچاله مرکزی در کهکشان راه شیری "Sagittarius" (Sgr A*) رخ داده است. 

این نمونه سه بعدی می‌تواند به دانشمندان در توسعه تصویری واضح‌تر از محیط متلاطمی که به طور کلی در اطراف سیاهچاله‌ها شکل می‌گیرد، کمک کند.

ماده‌ای که به دور Sagittarius A* می‌چرخد در ساختاری مسطح به نام «دیسک برافزایشی» قرار دارد که می‌تواند به صورت دوره‌ای مشتعل شود.

این شعله‌ها در طیف وسیعی از طول‌موج‌های نور، از پرتو‌های ایکس پرانرژی گرفته تا امواج مادون قرمز و رادیویی کم‌انرژی رخ می‌دهند.

شبیه‌سازی‌های ابررایانه‌ای نشان می‌دهد که شعله‌ای که توسط آرایه میلی‌متری/زیر میلی‌متری آتاکاما (ALMA) در ۱۱ آوریل ۲۰۱۷ مشاهده شد، از دو نقطه روشن از مواد متراکم در قرص برافزایشی Sagittarius A*، که هر دو رو به زمین هستند، سرچشمه می‌گیرد.

این نقاط روشن به دور سیاهچاله‌ای عظیم می‌چرخند که جرم آن حدود ۴.۲ میلیون برابر جرم خورشید است، در حالی که حدود نیمی از فاصله زمین و خورشید که حدود ۴۷ میلیون مایل (۷۵ میلیون کیلومتر) است از هم جدا شده است.

بازسازی این شعله‌های سه‌بعدی از داده‌های رصدی آسان نیست، به گونه‌ای که این تیم به رهبری آویاد لویس، دانسمند موسسه تکنولوژی کالیفرنیا، یک تکنیک تصویربرداری جدید به نام «توموگرافی قطبی مداری» را پیشنهاد کردند. این روش هیچ تفاوتی با توموگرافی کامپیوتری پزشکی یا سی تی اسکن که در بیمارستان‌های سراسر جهان انجام می‌شود ندارد.

قوس A* در قلب کهکشان راه شیری قرار دارد و آن را به نزدیکترین سیاهچاله ابرپرجرم و کاندیدای اصلی برای مطالعه چنین شعله‌هایی تبدیل می‌کند.

دانشمندان برای دستیابی به نتایج خود، به فیزیک از نظریه گرانش و نسبیت عام آلبرت انیشتین در سال ۱۹۱۵ نگاه کردند، سپس آن مفاهیم را در مورد سیاهچاله‌های عظیم الجثه در یک شبکه عصبی به کار برده و برای ایجاد مدل Sgr A* استفاده کردند.

منبع: الیوم السابع

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم